Beenhouwer, buur, 't ga je goed!
- Ann Goossens
- 29 aug 2016
- 2 minuten om te lezen
Alle Lierse liefhebbers van vers huisbereid vlees - waaronder mezelf - zullen het vanaf nu zonder beenhouwer Bogaerts moeten doen. Het rood beenhouwertje draaide afgelopen weekend zijn laatste worst. Vele Lierenaars verliezen hun trouwe en goede beenhouwer. Ik verlies daarbovenop ook nog mijn buur.


Vijf jaar woon ik ondertussen naast beenhouwer Bogaerts en ik durf in alle eerlijkheid zeggen dat het geen liefde op het eerste zicht was. Van ’s morgens zeven uur werd er al danig gewerkt en geroepen of er nog genoeg pensen, gehakt of kip curry was. Iets dat ik als uitslaper niet altijd kon smaken. De geluiden werden echter teniet gedaan door de geuren. Als ik mijn raam opende kwam de geur van onder andere vers gerookt spek mij tegemoet. Op de duur maakte ik er bijvoorbeeld een sport van om te raden welke soep ze bereidden of welk vlees ik nu weer rook. Wie gaat er nu mijn reukorgaan testen, mijn spaakpapillen beroeren en mijn maag verzadigen? Een vraag die ik me niet alleen stel.
The end of an era
Afgelopen zaterdag kwamen alle liefhebbers van fijne vleeswaren voor een laatste keer samen onder de rode luifel in de Huibrechtstraat. Daar wachtte de immer vriendelijke familie Bogaerts ons op. De fanfare zorgde voor de muziek en er was een speech van zowel Rik Verwaest N-VA Schepen van jeugd, erfgoed, musea, toerisme, evenementen, gezinsbeleid en kinderopvang als acteur Door Van Boeckel. Die laatste - een goede vriend en oud-klasgenoot van Jan Bogaerts – sloot symbolisch de deur. En dat was officieel het einde van een tijdperk. Maar liefst vier generaties lang zorgde beenhouwerij Bogaerts dat er alleen maar het beste vlees op ons bord lag. Al die jaren van lekker eten zorgden ervoor dat ze een plekje in onze diepvriezer, en nog belangrijker in ons hart hebben veroverd.

Comentarios