John Boyne breekt mijn hart met 'Wat het hart verwoest'
- Ann Goossens
- 21 mrt 2018
- 2 minuten om te lezen
Een goede tien jaar geleden las ik – op aanraden van mijn moeder - ‘ De jongen in de gestreepte pyjama’ en zo begon mijn fascinatie voor de Ierse schrijver, John Boyne. In de afgelopen jaren las ik meerdere boeken van hem zoals ‘De jongen op de berg’, ‘De witte veer’, enz. En de laatste die ik uit de boekenkast haalde, was ‘Wat het hart verwoest’. Een typisch John Boyne boek dat aanzet tot nadenken en je hart steelt.

John Boyne in al z’n glorie
De typische John Boyne aspecten Ierland, oorlog, kinderen en homoseksualiteit komen ook in zijn nieuwe roman ‘Wat het hart verwoest’ aan bod. Maar voor wie denkt dat als je één boek van Boyne gelezen hebt, je ze allemaal kent, is goed mis. Elk boek heeft zijn eigen verhaal, zijn eigen sterke personages en vooral zijn eigenheid. In dit boek is homoseksualiteit het hoofdthema. Ierland 1945, daar begint Boyne zijn verhaal. Hij laat ons aan de hand van prachtige personages zoals Cyriel Avery, Julian Woodbead, Madame Goggin en Maude Avery ervaren hoe het leven eruit ziet als je homofiel bent. De zin ‘Maar dat kan toch niet!’ is regelmatig door mijn hoofd geflitst tijdens het lezen van deze roman. Tegelijk besefte ik dat het helemaal niet van de pot gerukt is, maar in werkelijkheid nog veel erger geweest moet zijn.
Een verhaal dat je hart steelt
Cyriel Avery komt op 7-jarige leeftijd geheel onverwacht in contact met de evenals 7-jarige Julian Woodbead. En wat hij eerst omschrijft als vriendschap veranderd al snel in liefde. Een onbeantwoorde liefde. Bang voor de reactie van zijn beste vriend en zijn omgeving, zwijgt Cyriel in alle talen over zijn geaardheid. Tot omstandigheden hem in een hoek duwen en hij geen andere keuze ziet dan vluchten. Jaren gaan voorbij, waarin Cyriel eindelijk zichzelf kan zijn en meer zelfs hij zichzelf herontdekt samen met zijn vriend, Bastiaan. Tragische omstandigheden brengen de twee beste vrienden jaren later weer samen. Hoewel er voor geen van beiden een happy end is weggelegd in dit verhaal, eindigt het op zo’n manier dat een traantje laten, haast onvermijdelijk is.

Boyne moet op je to read lijst
Ik kan dit boek, en meer zelfs, deze schrijver niet genoeg bejubelen. Hij schrijft geen boeken, hij vertelt verhalen. Verhalen die je doen nadenken over je eigen leven, je beslissingen en je toekomst. Op een subtiele manier brengt hij een stevig beladen onderwerp, homoseksualiteit in Ierland na Wereldoorlog II, op een prachtige manier onder woorden.
Dat liefde tussen 2 mannen niet over flikkers, homo's, nichten, enz. hoeft te gaan, maar ook zacht, romantisch, van alle tijden en simpelweg natuurlijk is, blijkt al uit deze films:
Comments